«نماد» سامانهای بهمنظور تضمین امنیت، محرمانگی، صحت و دقت و انکارناپذیری دادهها در نظام بانکی است و باعث ایجاد هویت دیجیتالی امن برای اشخاص در استفاده از خدمات بانکی مجازی میشود و بهمنظور پیادهسازی بستر گواهی امضای دیجیتال در نظام بانکی و بهکارگیری آن در سامانههای مهم و حاکمیتی همچون «پرتال ارزی»، «سنا»، «سپام»، «کاشف»، «ساتنا»، «چکاوک» و «پایا» تدوین شده است.
استقرار و راهاندازی این سامانه با همت و تلاش متخصصان کشور، یک زیرساخت یکپارچه، متمرکز و در عین حال امن را در اختیار بانکها و مشتریان قرار داده و از این پس مشتریان شبکه بانکی، صرفنظر از بانک ارایه دهنده خدمات، میتوانند از یک گواهی امضای دیجیتال برای دریافت خدمات استفاده کنند.
به منظور صدور گواهی امضای دیجیتال برای مشتریان شبکه بانکی و ایجاد پایگاه جامع اطلاعات هویتی مشتریان حقیقی و حقوقی، زیرساخت کلید عمومی
[1] به عنوان زیربنای بانکداری اینترنتی و بانکداری مجازی کشور راهاندازی شده است. پیش از آغاز بهکار نماد از روشهای امنیتی پراکنده و پرمخاطره در فضای سایبر برای شناسایی مشتریان استفاده میشد و پشتیبانی حقوقی ضمنی و متزلزلی برای تراکنشها وجود داشت. این پروژه در خرداد 1390 راهاندازی و در اسفند سال 1391 در تمامی بانکهای کشور عملیاتی شد. تمامی بانکها و مؤسسات اعتباری که با مجوز بانک مرکزی فعالیت میکنند، به منظور استفاده از خدمات نماد و ایجاد پیام الکترونیکی امن در محیط مجازی برای انجام تبادلات بانکی میتوانند به عضویت در سامانه نماد درآیند و باید پس از تأیید درخواست عضویت، موافقنامه عضویت در نماد را امضاء نمایند.
[1] public key infrastructure (PKI)