مهمترين اهداف سياستهای کلان اقتصادی بطور اعم و سياستهای پولی، ثبات قيمتها، رشد اقتصادی و سطح مطلوب اشتغال است. از آنجايی که دستيابی به اهداف نهايی بطور مستقيم برای سياستگذاران قابل حصول نمی باشد، لذا معرفی اهداف ميانی و ابزار های متناسب ضرورت دارد. در مورد سياست پولی مساله انتخاب هدف ميانی غالباً در انتخاب بين کنترل نرخ سود و عرضه پول خلاصه میشود. در ايران با پيروی از سياست پولی مبتنی بر کنترل کلهای پولی، تلاش میشود ضمن تامين نقدينگی مورد نياز بخشهای توليدی و سرمايهگذاری، از انبساط پولی نامتناسب با اهداف نقدينگی و تورم مندرج در برنامههای توسعه جلوگيری به عمل آيد.